Kurduğum bir cümlenin bile kaybolması istemiyor, kayda geçmesini istiyorum. Bu nedenle de çoğu zaman bana görüş almak için başvuran meslektaşlarıma verdiğim cevapları da buradan kayda geçsin diye sizinle paylaşıyorum.
Geçen hafta, Zaman Gazetesi, Cumaertesi ekinden muhabir Gülizar Baki’den bir e-posta aldım. Baki, blog yazarlığının bir meslek haline gelip gelmediğini irdelediği bir haber üzerinde çalıştığını ve konuyla ilgili olarak da benim de görüşlerini almak istediğini belirtiyordu. Her zaman olduğu gibi Baki’ye verdiğim görüşü de buradan paylaşayım, kayda geçsin:
Yurtiçi ve yurtdışında blog yazarlığı yaparak hayatını kazanan insanlar var. Ancak bunun tam anlamıyla bir meslek haline geldiğini ve tek profesyonel geçim kaynağı olduğunu söylemek zor. Sadece blog yazarlığı yaparak hayatını kazandığını söyleyenlerin bile, yan işlerle meşgul olduklarını biliyoruz ki, böyle yapmakta da çok haklılar. Çünkü blog yazarlığı yaparak, reklam ve benzeri katkılar alarak geçinmeniz şu an itibariyle tek başına yeterli değil.
Blog yazarlığı başlı başına hayatı ikâme edebilecek bir meslek olsaydı, blog yazarları gazetelere köşe yazarı olmaya çalışmazlardı. Aksine gazeteciler, gazetelerini bırakıp, blog yazarı olmaya koşarlardı. Gördüğünüz gibi böyle bir gidişat yok.
Blog, kişinin profesyonel uğraşını paylaşmaya ve uzmanı olduğu alandaki etkisini artırmaya yarar. Baktığınızda, başarılı blogların bir alanda uzman olduklarını görürsünüz. Bir alanda uzman olmayan, ortaya karışık blogların, arkadaşlarımızın paylaştığı, Facebook ana sayfamızdaki akıştan bir farkı yoktur.
Bir kişi iyi bir terziyse, sipariş takım elbise sahibi olmanın püf noktalarını, kumaş seçiminde dikkat edilmesi gerekenleri, yani mesleğiyle ilgili olan birikimlerini paylaşarak, internette daha çok kişiye ulaşabilir ve işinde ticari büyüme yakalayabilir. Blogu işini büyütmekte etkili bir araç olarak kullanabilir.
Bu konuya ilgi duyanlara MediaCat’ten çıkan, Robert Scoble ve Shel Israel’in yazdığı “Çıplak Sohbetler – Blog Kitabı”nı öneririm.